Steeds meer gevoelige kinderen krijgen stress wanneer er te weinig tijd en rust is voor diepgaande informatieverweking, door te snelle en onnatuurlijke overgangen of een te veel aan omgevingsgeluid. Ze raken overprikkeld als er te veel regels worden opgelegd of de situatie niet rechtvaardig voelt. Ze neigen zich te veel aan te passen aan (on)uitgesproken wensen of behoud van harmonie in de groep of worden juist opstandig. Het onderwijssysteem stelt vaak eisen waar sommige kinderen moeilijk aan kunnen voldoen. Druk op automatiseren, verwerkingssnelheid en opgelegde leerstof zijn dan sterke triggers. Sommige kinderen gaan dissociëren en anderen worden hyperalert. Als die stress te lang duurt en ontspanning en rust uitblijven, kunnen burn-outklachten ontstaan met schooluitval tot gevolg. 

Als gevolg van overprikkeling en het wegcijferen van zichzelf ontstaan vaak de eerste klachten. Het is belangrijk deze signalen tijdig te herkennen en serieus te nemen. Zoals verdriet bij het afscheid, weerstand voor school, prikkelbaar, emotionele onbalans, psychosomatische klachten (hoofdpijn, buikpijn), slaapproblemen, eetproblemen, toenemende angsten of dwanghandelingen, verlies van zelfbeheersing, zelfbeschadiging, suïcidale gedachten of zelfmoordpogingen. 

Op school laten deze kinderen (nog) lange tijd sociaal wenselijk gedrag zien, waardoor de leerkracht hen vaak niet (h)erkent. Als deze kinderen tijdig herkend en geholpen worden, kunnen zwaardere vormen van jeugdhulp, speciaal onderwijs en medicatie in de meeste gevallen worden voorkomen.